babam toptancý halinde hamaldý, bazý günler eve geç gelir bir uçtan bir uca þehri yürüyerek gider-gelirdi anam; Osmanlý, bulduðuyla yetinir "beterin-beteri var" der þükrederdi
zavallý iþ olduðu günler; yorgun iþ olmadýðý günler üzgün, bungun otuzunda üvey ana elinden Ankara’ya kaçýp, iki yýl sonra amca kýzýný kaçýrýp;
nasip; altý kýz evlada sahip olmuþlar en küçükleri, tek okuyanlarý ben, boy fukarasýyým biraz evde adýmý “bücür-cadý” koymuþlar mahallede “Safinaz”
resim için Sn Çamalan’a teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.