Mutluluðumu isteseydin senin için sildiklerim için sövmezdin Engelleyip durmam çevremdekileri acýmasýzca yargýlamak Beni gereksiz suçlamalarýn sen yanýnda istemiyorsun Sevmeyi bilemedin hep suçladýn durdun hep acýttýn içimi Dýþýmý sevmesini bilseydin hiç sorgulamazdýn benim gördüðüm Hatalarýnýn la sevdim sense hastalýklý ruhunla sýrtýmdan vurdun Yine acýmasýz diyip çekileceksin sen doyumsuz melek unutma Bir baþkasýný üzüyorsa bir insan bir baþkasýný mutlu ediyor demektir Artýk beni üzme baþkalarýný üz beni sev sen beni mutlu et beni unuttun gömdün bile Dua etmekten korkuyorsun çünkü sen üzdükçe parçaladýkça mutlu olanlardansýn sevseydin sorgulamazdýn ben seni insan sýn diye sevdim sense beni seni seviyorum diye nefret ettin
Sosyal Medyada Paylaşın:
maksut pehlivan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.