AFFET BENİ GÜLÜM
AFFET BENÝ GÜLÜM
Sevda bahçesinde bir gezgin idim,
Haddim olmadan bir al gülü sevdim.
Sardým ateþimle; sanki alevdim.
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
Yüzü o þafkýný aydan mý almýþ?
Bülbülü beklerken, rüyaya dalmýþ.
Uyarýnca düþü yarýda kalmýþ,
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
Çið düþmüþ gözüne, ciðerim yanýk,
Bir günahým yoktur, karanfil tanýk.
Güzel sevmek inan, çok cüretkârlýk,
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
Yaradan yaratmýþ, ne gelir elden,
Aþk denen meymenet, var ki ezelden.
Bana meyilliyse, bilsem tezelden,
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
Allý rengi var ya, tam bir kývýlcým,
Kâlbime vuruyor, dinmiyor acým.
Unuturum belki, zaman ilacým,
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
Bak, bahar geliyor, yeniden aç da,
Güzel kokularý þöyle bir saç da,
Ýnan, uðramam hiç, istersen kaç da,
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
Karþýlýksýz sevmek, gönül iþidir,
Faili çok basit; aþýk kiþidir.
Gülüm bizde suç yok, söz geliþidir,
Sen tomurcuk muydun? Yenice duydum,
Affet beni gülüm, þeytana uydum.
20.03.2017
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.