Gökten mutluluk yaðsa gerek Rast makamýnda sevdanýn naðmeleri ýþýldarken gözlerinden talihin
Bir özlem þarkýsýydý sineye dokunan inceden inceye Ve sonra; Umudun tebessümü Baharýn müjdecisi gibiydi Gözlerden yüreðe akan sevgi dolu bakýþlarla beraber
Ana rahmine düþen zerreden daha ufak bir umut Yarýnlara bakarken büyüyen düþler Hep mutluluðun geçtiði yollarda yürümeli baþý göklerde
Deniz renginde þafaklar gülümserken hayata Gül rengi tebessümler sunulmalý dünyaya Elde bir tutam toprak ve ona sunulan taze bir fidan
Ahenkli ezgilere aþk deminde güfteler Huzuru zikrederken mavilere yükselen sedalar Ve karýnca misali yürümek öze