Yýldýzlar da aðlar bazen Senin gibi Baþý dumanlý daðlar Unutma ki onlarýn da sevenleri vardýr Bazen uzak düþer hayallerimiz Karlar üstüne sýrýlsýklam olur aþk Koklarým ellerimi senin tuttuðun Eð de geçsin meltemler yüzündeki güllere Naz kokusu tenine deðdiðinde Sevda dokur hicaz tellerinde Dayanamaz gönül selime Kuruyan dal olurum yapraklarýnda Kýrlarý dolaþtým bastýðýn yerlere gelerek Seni bir bir andým yýldýzlarda Ben senden öðrenmiþim sevmeyi Hiç bu kadar koymamýþtý bana ayrýlýðýn Deniz aþýr ülke gibisin ulaþamadýðým sanki Portreni çiziyorum sonra Karþýna oturup dertleþiyorum seninle Kirpiklerin batýyor en acýlý yerlerime Dayanýlmazdý aðrýlarým Týpký bana kýzdýðýn gibi kýzýyorsun neden hala Ben mi istedim gitmeni Bu kadar basit miydi sevgin Hani var ya Yýldýzlar da aðlar bazen...
Behçet Bük 1762/17.3.2017/Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.