YALNIZ İNSANLAR

Kelimelerin, acýlarýn ve gözlerin yakamadýðý insanlar
Onlar yalnýz insanlar, hep yalnýzlar, hep yalnýz olacaklar

Onlar haykýrdýðýnda duyuracaklarý kimse yok
Onlar sevdiðinde sevilenin haberi yok
Onlar yandýðýnda o alevleri gören yok

Ýnsansýzlýk bir tabir deðil vücut yalnýzlar için
Yalnýzlýk bir kelime deðil teniyle, duygularýyla bütün
Kýrdýnýz yalnýzlarý hissedilen her meltemde
Onlar için ufacýk bir tebessümdü her þeyi geri getirecek
Kýrdýnýz ve kimsesiz býraktýnýz yalnýzlarý

Þimdi yalnýzlýk bir gücün temeli
Ve bu güç ki her hissedildiðinde yeri gökten inletmeli

Sessizlik bir süsten ibaret yalnýzlýk ise onu süsleyen nimet
Yalnýzlýk bir mevlana bizde etrafýnda ona pervane

Nefretimizi kuþlarýn sýrtýna yükledik
Bizi yalnýz býrakanlarýn tepesine insin diye
Aðlamayý unutup hissizleþtik
Bizi yalnýz býrakanlara acýmadan acý tattýralým diye

Kainatý süsledik simsiyah karanlýðýn renksizliðine
Iþýklarý yok edip alevleri söndürdük
Yalnýz insanlar karanlýkta görsün diye

Biz hep yalnýzdýk anlýmýzdaki tek anlamlý kelime
Doðduðumuzdan beri bize en güzel hediye

Ne güzel de hiçliðini sergiliyor savrula savrula
Ne büyük bir acý ve neþe bu duygu tatmasý büyük kasvetli
Ancak o hediyeye layýk biri sarýlmalý yalnýzlýðýn tenine
Yoksam yakar kül eder yalnýzlýk namuslu ve edeblidir kendinden doðmayanlara
Sosyal Medyada Paylaşın: