Yine yüzün düþmüþ, Dalýp gitmiþsin uzaklara. Her zaman umutla bakan o mavi gözlerin, Kaplanmýþ kara bulutlarla. Ne oldu niye düþtü yüzün? Ýnsanýn içini ýsýtan bakýþlarýna ne oldu? Kim soldurdu deniz mavisi gözlerini? Her gün yorgunluðumu bir çýrpýda siliveren o naif gülüþün? Saçlarýn düþmüþ omuzlarýna, Çok mu üzdüler seni? Bilmiyorlarmý benim sen olduðumu, Benim nefesim olduðunu, Hadi artýk kaldýr baþýný. Bi gülüverde þenlensin gönlüm, Bi bakýverde gitsin yorgunlugum, Hadi ama... Bir gülüverde güneþim tekrar doðsun....
Sosyal Medyada Paylaşın:
seda özen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.