Sesinin varlığını hissettim

Sabah uyandýðýmda hayat, yeni bir gün için,
Merhaba dedi gözlerime.
Güzel günlerin hatrýna misler gibisin dedim yeni güne.
Ne yapacaðýmý bilemezken içimden bir ses...
Hadi gidelim dedi.. O güzel insana..

Önce balkon kapýsýný açtým.
Hava iyiden soðuktu.
Açar açmaz dýþardan gelen temiz hava yok mu?
Soðuk olsada çýkmak için can atýyordum...
insanýn bazý anlarý vardýr ya hani?
Ýþte o anlar modunu deðiþtirmen gereken zamanlar..
Hemen giyindim çýktým.
Kim alýkoyabilir ki?

Gökyüzünde bulutlar dað gibiydi..
Ýçim ürperdi.
Sokaklardan yürüdüm.
Nereye gideceðimi bilmeden yürüdüm..
Sesinin varlýðýný hissettim...

Biraz ilerleyince yükselen merdiven...
Yere düþen düþlerimin sesi.
Aheste aheste geliyordu.
Þiirler okuyordu.
Öyle iç eyleminde, öyle yangýnlarda..

Ayaklarým çekti beni o þiirin sesine..
Dað yýðýntýlarý gibi,
Hüzünlü derinden,
Hoþgeldin dedi, þükür kavuþturana..

Ey kanýmdaki!
Eyy canýmdaki!
Gülen gözler,
Düþler ülkesinin puslu ýþýðý,
Neler anlattýn sen böyle neler?

Þarkýlarda seni söyledi.
Þiirler sesinin nefesini getirdi.
Bütün vedalarý toplamýþsýn..
Bütün sahilleri yakmýþsýn...
Seni dinlerken içim yandý!

Ýþte öyle acýyor içimden biþeyler.
Sesini tanýmaya çalýþýyorum.
Anlatsam inanmazsýnýz.
Ýlk baþta bende anlamamýþtým..

Canýma kavuþtum ya ,
Onun kokusunu duyunca
Bir daha býrakýrmýyým?
Bir caným var,
Varsýn oda onun olsun !

Sosyal Medyada Paylaşın: