Yollar güzel. Manzara muhteþem. Daðlar bir harika. Her taraf yemyeþil. Rüzgar, ufaktan ufaktan...
Ama güneþin yakýcýlýðý da yabana atýlýr cinsten deðil. Vuruyor insanýn beynine beynine. Eee..Temmuz sýcaðý.. Yaktýkça yakýyor. Hem kapkarayým, hem bembeyaz.... Nasýl mý oluyor? Biraz sonra þekil (A) da göreceðiniz gibi...
Ve O...O..kim? Demeyin... O benim yarim... Yanýnda kolayca rahat ettiðim.. Onunla geçirdiðim zamanlar, Kendimi huzurlu hissettim... Vazgeçemediðim.. Daha þarkýlar besteleyeceðim... Ustalýkla sevdim.. Gecelerin yýldýzý.. Ellerim ne der ise..O...
Yolda tanýþtýk. Sabahýn ilk ýþýklarýyla. O bir can. Ama sadece can... Þöyle bir baksýn yeter. Þuranda bir þey cýzz eder.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursel çil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.