Ranzamdan solgun bir yüz taþýyorum, Acý dolu yorgun bir akþamýn koynuna. Çocukluðumun küskün bakýþlarýný çalýyorum Sigara izmaritleri sönüyor dudaklarýmda. Eski bir yol yosun kaplý yalnýzlýðýma taþýyor beni, Eðreti gülüþlerimi emziriyorum Esmer kadýnlarýn süt kokan iri göðüslerinden. Çok zaman sonra, Delikli papuçlarým, ve yýrtýk entarimle Yoksul bir þiiri öpüyorum kasýklarýndan. Biraz da yaðmur yaðsa diyorum Çokça yaðsa ve ýslansam. Bu vakitlerde en çok ölüm yakýþýr bana biliyorum. Keþke bir gölge fesleðeni gibi uykuya dalsam Ve hiç uyanmasam...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.