sen varken

sen varken ben metropoldüm
kalabalýktým çin gibi
aydýnlýktým güneþ gibi
gürültülüydüm düðün konvoyu gibi
þimdi ise sen yoksun
ve ben terk edilmiþ bir mezrayým
taze bir mezarým
haddinden fazla azým.

ýþýl ýþýldým sen varken
bir nöbetçi eczane tabelasýydým
bir petrol ofisi gibiydim
bir fuar alaný, bir alýþveriþ merkeziydim
yeþil yeþildim, dört mevsim bahardým
kýþtan uzaktým, ayazdan tipiden ýraktým
sevincimi sende býraktým, gülüþümü

mýþýl mýþýldým geceleri
kalabalýktým, þen þakraktým
caddelerimde þiirler uçuþurdu
sokaklarýmda çalgýlar çalýnýrdý
þarkýlar söylenirdi gönlümde
kelebekler uçuþurdu aklýmda
ayaðým basmazdý yere
yalelliydim
leylaydým þehirde
asfaltlar çölümdü
yokluðun ölümdü

ellerim uzanmazdý baþka yâre
gözüm bakmazdý baþka iþvekâre
göðümde uçurtmalar salýnýrdý
alacalý bulacalý
denizimde balýklar oynaþýrdý
allý pullu

dalda açan çiçektim
çiçeðe duran meyveydim
meyveye dadanan kurttum
sensiz kurudum kýrýldým

sen varken dört dörtlüktüm
mükemmeldim, þahaneydim
bilmem ki daha ben neydim
mevlana’dan bir ney’dim
ayrýlýklarý þikayetteydim
dertleri hikayedeydim

sen varken dünyanýn en zenginiydim
aþkýn sana açýlan enginiydim
dengin mi var baþka bu alemde ey gönül
bu kadar ayrý kalmanýn sebebi hikmeti nedir
bahçede açan gül yahut sümbül müdür derdin
al hepsini benden kopart tek tek
bana yabanda açan papatya yeter
sen olsaydýn þimdi bana ne derdin

sen varken ben gülerdim
aðlamak nedir bilmezdim
geceyi saçýna,
yýldýzlarý boynuna dizilen gerdanlýða
ay’ý yüzüne teþbih ederdim
seni sevdiðim için kendime teþekkür rabbime þükrederdim

bir sözüne hayran,
özüne kurban olurdum
sen varken ben aþka inanýrdým
aþka kanat çýrpardým pervane misali
yanardým, küle dönerdim, sen de
yok olurdum
bende kalmazdý artýk baþka bir ben
yabancý olurdum kendime,
aþina olurdum sana

yalnýz deðildim sen varken
tek kalmazdým asla
kimsesiz sayýlmazdým hiç
tek tabanca takýlmazdým böyle
öyle yabancý durmazdým herkese
gittiðim yere neþe olurdum
aðza sürülen bal olurdum

göze çekilen sürmeydim sen varken
beni senden sürme asla derdim
buydu alemde tek derdim

sen varken ben dert nedir bilmezdim
çile çekmezdim, yeise düþmezdim
gözyaþý dökmezdim, manasýz bakmazdým
pejmürde dolaþmazdým, yaþamazdým ölüce

sen varken her þey güzeldi
dünya yaþanmaya,
insanlar çekilmeye deðerdi
ve uðruna harcadýðým her an
beni sonsuz mutlu ederdi


Sosyal Medyada Paylaşın: