DAR AĞACINDA BOYNUM BU GECE...

gecenin hüznü var üstümde bu akþam,
mýsra’ larým yarým kalýyor,
bitiremiyorum cümlelerimi,
ahýmý alanlar var huzursuzum bu gece,
annem,babam gene burnumda tütüyorlar,
ah hele ki gül gülistan memleketim,
çocukluk arkadaþlarým,ah kardeþlerim,
yetim kalan þiirlerim,yarým kalan hayat hikayem,
zamanýmý çizdiren kordunsuz saatim,
aslýnda çok var her þeyim,
oysa kendimce ben bir hiçim,
bu gece hüzünle yýkadým kendimi,
tüm vuslatlarýmý attým üzerimden,
aþk kokmak istiyorum,özlem kokmak istiyorum,
az konuþup,çok susuyorum bu aralar,
oysa bir zamanlar çok konuþtum,az sustum,dinleyenim olmadý,
yetim kalan cümlelerimi biriktiriyorum þimdi,
ben gibi yarým kalan yýrtýk defterimde,
habersizce yaþýyorum iþte,kimsesiz çocuklar gibiyim,
yoruldum ben hayat gelme üstüme,
dar aðacýna asýlan ipte boynum bu gece,
hayallerimi resimledim evimin duvarlarýnda,
hayal ettiðim kadýným vardý mesala,
bir gece bile sarýlamadan yattýðým,
uzun uzun bakýnýyordum gece lambalarýna,
bir tek onlar dinliyordu beni uzaktan usulca,
insanlarýn beni dinlemediðini,o bana film gibi anlatýyordu iþte,
þimdi deðiþen bir þey olurmu hayatýmda bilmiyorum,
yarým yamalak yaþýyorum iþte,
ne olur hayat gelme üstüme,
dar aðacýna asýlan ipte boynum bu gece...ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: