Yine ayný çiçekli entarim vardý üzerimde, Mutlu gösteriyordu çünkü... Saçlarýmý kestim sonra, Ýki uçlu kahve rengi taraðýda kendim almýþtým. Alýþkanlýk olsa gerek, Her defasýnda Belime kadar tarýyordum Sonra kaybolduðum aynadan farkedince hayallerimden ayrýlýyordum... Ellerimin kýnasýna bakýyorum bi ara, Kýrmýzý , ten rengimle uyumunu arýyor, þekillerinde mýsralar arýyordum. Olmuyordu belki Ama avunuyordum.
Gözlerime takýlýyordum bi an Entarim gibi deðil, Kýnam gibi hiç deðil... Saçlarým gibi ayný, doðruyu konuþuyorlardý. Baðýramayan sesimi hatýrlýyordum sonra Dört duvarýn hapsi kendim’i, Benim gibi, Fatma gibi,Elif gibi... Sesli konuþup, Entarime bakýyordum Mutlu gösteriyordu çünkü...
Aybüke (kadýn)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.