Sensiz, yalnýz kalmak ne acý Hareketsiz oturmak Kantinin acý sessizliðini Ruhunda hissediyor olmak Beklemek kýmýldamadan oturmak Unutturmuyor seni Yalnýz yapayalnýz yüreðim Çile çiçeði kalbim Görüp de ayýrt edemeyen gözlerim Hissedipte tutamayan ellerim Hem öksüz Hem kýrgýn Hem de üzgündür Usandým sessiz bekleyiþten Dilim adýný anmak Kalbim seninle coþmak istiyor Deli fýrtýna sanki yüreðim Bir doðup da bir batan Hayalinle seviþmekte Bakýþlarým …. Ölüm karanlýðýna gömüldüðünde Seni gördüðümde Gözlerimin içi güler Yüreðinin küt küt atýþýný Hisseder mahsun kalbim Bir týkýrdýyla neþelenir O gelince acý sessizlik Yerini loþ duygulara Býrakýr Yokuþa týrmanýr al kaným Taþkýn nehir misali Coþar da coþar Nazlý bakýþýn içimde Serin ve titrek hava býrakýr Konuþan bülbül dillerin Konuþtukça haz veriyor insana Dilerim son bekleyiþtir kantinde Beklemek bazen kalbi Bazen gülü Bazen aþký Bazen mutluluðu soldurur Yine de beklemek umutlarýma kaynak Ümitlerime araç Yarýnlarýma çýkar yol 29/05/1997 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
DADAŞIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.