BERİTAN ÇOBANLARI

BERÝTAN ÇOBANLARI
 
Keçedendir
Sýrtlarýndaki beyaz kepenekler.
Griye dönmüþ renkleri kirden.
Önlerinde bir koyun sürüsü,
Yanlarýnda tasmalý iki köpek,
Kangal cinsinden.

Ekonomi, para, enflasyon,
Savaþ, terör...
Hiç biri tanýdýk gelmez onlara.
Þu dað senin, bu bayýr benim,
Dolaþýp dururlar Beritanlý çobanlar...
Evleri olmuþ buralar,
Çýngýrak sesleri iþkence gibi çýnlanýr kulaklarýnda,
Þikayet etmezler ama.
 
Torbalarýndaki azýcýk azýk,
Peynirle ekmektir.
Unutmuþlar baþka lezzetleri
Koyun saðarlar,
Ýçerler sütünü memeden aktýðý gibi.
 
Ýç acýtýcý melodiler çalar kavallarý,
Koyun ve kuzu ara verir otlamaya, Dinler kavalý.
Çobanaldatan kuþu uçuþur oraya buraya,
Dans eder gibi.
 
Yaðmur, koyunlara taze çayýr getirir.
Çobanlara periþanlýk.
Ýliklerine kadar ýslatýr.
Ateþ yakmak gerek,
Isýtmak gerek üþüyen elleri,
Kurutmak gerek ýslanan giysileri.
 
Uyku düþmandýr.
Koyunlar alýr baþýný gider,
Kurdun önüne,
Bazen de hýrsýzýn kucaðýna.
Felaketleri olur.
Dondurucu yayla gecelerinde
Nöbetleþerek uyurlar,
Sert ve aðýr kepenekler içinde.

Ne eþ var hayatlarýnda,
Ne çocuk....
Bekar yaþarlar anadan doðduklarý gibi.
Ama mutludurlar!
Medeniyetten uzak,
Baþka yaþamlara yabancý,
Gariban Beritan çobanlarý.

Ömer Adar-2017
Sosyal Medyada Paylaşın: