Sahile

Sahile...
Vurmuþ yatýyordu
Çok genç olan bir umuttu
Solmuþ, yýrtýlmýþ kitap gibi duruyordu
Nasýl bir yolcuydu, neden þuuru kapanmýþtý cevapsýz soruydu
Ýnsan ancak gayret ederse, zorluklarý yenmek için azmini esirgemezse deðerlidir lakin konuþmuyordu
Boðazýmda düðümlenen her soru okunmasý, anlaþýlmasý, sýr olmaktan çýkmasý gereken hakikatleri neden umursanmýyordu

Bankta...
Suskun oturan insana
Yaþlý ve periþansa sessizce bakarým
Halini suskun býrakan þartlarý nezaketle sorarým
Onca yýl çalýþmýþ, kazanmýþ, muhannete muhtaç olmamýþ anlarým
Elinde var olaný, emanet bulunaný, umut olan, murat sanýlan, zannýna adanan için feda etmiþ yanarým
Malýn, mülkün gitmesi bir yana, piþkinliði, umursamazlýðý, ukalalýðý, edepsizliði makul gören yakýnlarýný asla anlayamamýþ
Ýnsanýn nesep baðýnýn olmasý, hakikatten, itikattan, ahlaktan, hakka kulluk yapmaktan daha önemli deðildir, kimse bunun farkýna varamamýþ

Deðme...
Benim gönül daðýma
Aldýrma git suskun olan aðzýma
Acýma, el uzatma kuruyan boðazýma
Bunca sabýr, fedakarlýk hakkýyla anlaþýlmadýk tan sonra
Ruhum zaten kendi yolculuðunda, þuur ve hassasiyete muhtaç olunca

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: