Sen yoksan, Gönül kendinden bile noksan. Þu gülleri bir koklasan Artýk güller, gül gibi kokmuyor efendim
Sen yoksun, Zannetmesinler ki; ümmetin senden yoksun! Elbette ki sen, kalplerde yaþýyorsun Artýk kalpler de sevmeyi bilmez oldu efendim
Sen gelsen; Þu bülbülü, rüzgarý, Aþýðýn dilindeki türküyü bir dinlesen... Artýk bülbüler seni þakýyor, Rüzgar seni fýsýldýyor, Türküler yâr diye seni çaðiriyor efendim
Gel efendim Biz bir seni sevdik, Bir seni görmeden sevdik Biz seni görmeden sevmeyi bile sevdik Gül kokuna hasret kaldýk Efendim...
Betül Rana Küçüközyiðit 13.03.2017 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
BETÜL RANA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.