Çakallar indiði zaman bir köye
Sobalarýn baþýnda
Nineler masal anlatýyordu torunlarýna
Onlarý avutmak için
Küçücük bir tenceredeki
Üç beþ lokma yemeði
Beþ on kiþi kaþýklýyordu...
Çakallar indiði zaman bir köye
Ýdealist bir öðretmen
Bir köy okulunun sýnýfýnda
Ýnsan olmanýn
Erdemlerini anlatýyordu çocuklara...
’’Daðlardaki çakallar yeter bize
Þehirlerdeki insan kýlýðýndaki çakallardan
Uzak durun diyorum’’size...
Çakallar indiði zaman bir köye
Köy odasýnda saz çalýnýyordu
Yollar kardan kapalý diye
Baþtakilere sövülüp sayýlýyordu
Hükumet yanlýlarý
Müzmin muhaliflere alýnýyordu...
Çakallar indiði zaman bir köye
Bazlama yapmak için
Yufka açýyordu baþý yaþmaklý analar
Huzursuz oluyordu
Horozlar,tavuklar ve danalar...
Çakallar indiði zaman bir köye
Karsa,kýþsa,kýyametse hele
Ýsyan ediyorsa insan
Buraya mý geldik gele gele
Gidelim çakallarýn inmediði bir köye
Diyorsa insanlar
Karþý durmak lazým
Saldýrmasýnlar ne insanlara, ne tavuklarla ineklere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.