Kendini mi arýyor çýrpýnýyor durmadan
Suyu mu asýlýyor rüzgârýn kanadýna
Kayalarýn üstüne durmaz damga vurmadan
Bilir misin ne derler bu afetin adýna?
Yeþeren bahçesine kubbeden kuþlar düþer
Güneþten elmas alýr gece kucaklar ayý
Kimi gün þerbet nehir kimi zaman da mahþer
Bu mavi kelebekler mutlu eder dünyayý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM