içimde hýzý ölçülemeyen fýrtýna salkým saçak daðýlýyorum þehrinin kýyýsýna önümde kurumuþ bir aðaç dokunuyorum baharlanýyor dallarý iki yavru kuþ konuyor anýlardan yaptýðým yuvaya oturmuþum göl kenarýndaki o çok tanýdýk banka ki sende bilirsin oralarý
avuçiçlerimdeki senden yadigâr sevgi kýrýntýlarýný daðýtmamak için rüzgâra fedâ ediyorum ellerimi martýlara kulaklarýmda ismin yankýlanýyor göðsüme basa basa müjdeliyorsun Kennedy parktayým diye gel diyorsun kurul dünyamýzýn üzerine gezegenler de üstünden atlamaný bekliyor sabýrsýzlýkla gözbebeklerimde kocaman iki damla yaþ aþkolsun diyorum bulutlara aþk olsun canýma ne kastýnýz var özlemden diyorlar özlemden...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.