YILDIZ TOZLARI

Hep bir güzel gerek bize, ille de yazmak için
Rüzgar gibi nerden estiðini
bilmediðimiz
Makam yýldýzlarý gibi
Aþk mertebesine yükselirken

Varlýklarý ile dümeni kýran hikaye yaratýcýlarý
Size diyorum
Bize biraz beyaz lazým geceye þakýmak için
Kýþ sanrýlarýnda baharý getiren
Yýldýz tozlarý gibi üstümüze açan kanatlarýný

Varlýklarý ile makam deðiþtirenlerin daðýna kurulduðumdan beri
Bitirdim tabaðýmda býraktýðým kederleri
Yedim hepsini
Yedim ve gýkým çýkmadý, dilim deðerken en acýsýna

Dönüp dönüp baþýna kýlýç keskilerinden aldýðým yaralarýmla
Bütünledim kendimi
Kendime giden yolda, ezelden ebede uzanan
O mistik evin de kapattým kapýsýný


Derdini eksik bilen ne bilsin cevabýn renklerde olduðunu
Bize biraz iz gerek, nereye koyacaksak kalem izlerimizi
Hangi aðacýn dalýna býrakacaksak þarkýmýzý
Öyle tenha bir/iz..


Ayaklarýmýzýn altýnda benliðimizi ezip yürüdüðümüzü
Kime söylediysek inanmadý
Kendi egomu býrakmýþým, senin l/egonu ne yapayým deyince de
Kapattýlar kapýlarý yüzümüze bir bir
Bize masal mý yok aman deyip gidince de
Döndüler bir bir eteklerimize boynu bükük..

Muzip gülümsemesi ile yanaðýmdaki çukur
bak nasýlda geri geldi
Yüzün.
Kalbinin içinde tonlarca hüzün..
Evde yokuz levhasý duvarda
Neydi ilk ayet ‘’oku’’

Bence kitaplarýn hepsi kutsaldýr.
Her söz de yemin..
Kalbiyle beyni hizalanmayan ne bilsin
Gerçekleþmeyi..



Gidip biraz uyuyayým mesela, üzerime ay düþsün
Belki yazmam bir daha , ohh gömerim þairliðimi de böylece
Ya da diyorum
Dedikçe eksiliyorum
Tamam oldukça daðýldýk, biraz da deneyelim üstüne yanýlalým diyorum
Patlatalým kimyamýzý

Bilmiyorum..
Bilmiyor olmayý çok seviyorum mesela
Bize biraz amatör ruhlar, saf baþlýklar gerek,
Çaðýmýzýn vebasý bu çok bilmiþlik

Bir iki bilmiþliðim oldu benim de
Boþuna deðmedi kanatlarýmýza ateþler

Bir keresinde çocuktum
Bir keresinde de aþýk olmuþtum..

AMA
düþtüm uçan halýdan


UNUTTUM

Geçip gitti,
izledim
Geçip gitmesini içimden adýmlarýnýn
Her birinin..

SÝBEL EÞÝYOK





Sosyal Medyada Paylaşın: