Boşluk Koleksiyonu

Bazý sözcüklere kýzgýným
Elveda bile diyesim yok.
Anlamýþsýnýzdýr siz.
Vedasýz bir hayatýn ehemmiyetini.
Öfkeli bir kuþun kendini üzen bir kuþa vedasýzlýðýný
hatta kanat bile çýrpmadan uzaklarda kayboluþunu
ve gökyüzünün dahi hak verip umarsýz kalýþýný
anlamýþsýnýzdýr ya da anlayýn.
Diye yazýyorum gýrtlaðýmýn sancýlý tarafýndan.
Yine kendime öldüðüm bir zamanda.
Yine üþenmeyip kendimi gömdüðüm anlarda.
Ya da bir takým hatýralarda.

Neyse ki kumbaramdaki paralar birikti,
Ýlk iþim bir yavru ceylan ürkekliði satýn almak,
Ya da içinde en pahalý düþlerin olduðu bir uyku.

Bugün hangi yalanla kandýrsam acaba ruhumu
Fýsýldanýþýmdan tanýyýn iþte beni. Yine ayný odadayým.
Bazý duvarlarý bana düþman, bazý duvarlarý seven kalbimi.
Baktým siyah kalmamýþ, bi koþu gidip onu da sevdim
“bir teselli ver” lerden zincir yapýp boynuma astým
Yakýþmýþ mý ? dedim, boynu bükük boþluðuma,
Baþýný salladý, salladý baþýný, dilini yutmuþ gibi.

Ama yýrtýcý sözcükler de besliyorum odamda,
Diþleri sivri ve vahþice olmamýþ cümlelerimden beslenen.
Ve bir o kadar sadýk ve bir o kadar asi ve bir o kadar ben.
Yani düþlerimle birlikte sarhoþ olan, aðlamayý da seven.
Týpký ben gibi daðýnýklýðým –
Benimle oyun oynamayý pek seven huzursuzluðum –
Kusura baktýðým hüzünlerim – birikenler – birikenler-
Birikenler-
Tasarruflu umutlarým,
Ve sevmekten, sevmeyi unuttuðum yaralarým …



Sosyal Medyada Paylaşın: