EY ATA’M

Dün elimi öptü, ýsýrdý bugün
Vatan ne hallere, geldi ey Ata’m.
Cephede zorluklar çektiniz o gün
Millet ne yollara, daldý ey Ata’m.

Noter yazdý cevap gitti postadan
Memleket kurtulmaz oldu hastadan
Etiketli olan yiyor pastadan
Fareler dallara, doldu ey Ata’m.

Koltuk kavgalarý tepede hýzlý
Harbe gitmiþtiniz oðlanlý, kýzlý
Þehitler kabrinde oynandý cazlý
Ýltifat çullara, oldu ey Ata’m.

Keyfe göre çýkar oldu yasalar
Bir gün baþlarý boþ koymaz tasalar
Emekli olmadan elde asalar
Umutlar fallara, kaldý ey Ata’m.

Resmi dairede torpiller gerek
Vatanýn uðruna kalmadý erek
Ýnþallah yýkýlmaz ortadan direk
Marifet nallara, kaldý ey Ata’m.

Hakîmi, hekimi birlik masada
Eller çýkmaz oldu, açýk kasada
Bizim insanýmýz Hasan, Musa’da
Nöbetler kýllara, kaldý ey Ata’m.

Yýllarca utandým resminden senin
Yirmi beþ yýl bitti kurtuldu tenim
Dursunî dedikçe, kurudu kaným
Yolculuk sallara, kaldý ey Ata’m.

Dursun Yeþil – 04/04/2007




Sosyal Medyada Paylaşın: