Sevgilinin kýymetini, âþýklar bilir. Güzelliði görünce, ruh güzelleþir. Muhabbetten bigane kim kalabilir. Aþk kalbe girince, Can güzelleþir.
Kul olmanýn tacýdýr, kýlýnan namaz. Secde et Mevla’ya olma beynamaz. Ýnsanlar ölür ama sevap kaybolmaz. Alýnlarda nur parlar, yüz güzelleþir.
Manidar sözler söyle, Arif insan ol. Selamla ünlensin, gittiðin her yol. Ruhunda bülbül ötsün, kelam ile dol. Hikmetle konuþunca, dil güzelleþir.
Sevilir mis gibi, kokan gül bahçeleri. Mehtap ile terennüm edilen geceleri. Tomurcuk gülü Rana ya dök heceleri. Bu gözlerle bakýþýnca, gül güzelleþir.
Akla kapý açar sohbet, okunsa kitap. Sohbetin kandili olursa Kurani hitap. Kalp huzur bulur, cisim olsa da bitap. Ýhlâs olursa insanda, hal güzelleþir.
Mekke-i Mübarekte, Kâbe Beytullah. Varlýk varsa haccetmeyi emreder Allah. Mevla’nýn her emrinde, bulunur salah. Allah için yola çýkana, yol güzelleþir.
Ýnsanlar emekle dünyayý, imar ediyor. Hanesi mamur ama ruhu ihmal ediliyor. Kýyamet kopsada eldeki fidaný dik diyor. Maharetle güzel yapýnca, el güzelleþir.
Mehmet Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.