Gümüş'î Kanıtlar...
Bir ikindi yaðmuru gibi þimdi þakaklarýmda kýrçýllaþan gümüþ’î kanýtlar
Siyah beyaz eski albümlerden gelmiþ sanki, anýlar beni sorgular...
Yýllar geçti de hâla bu aþk neyin nesi..? Yýllandýkça mý çýkar acýlar...?
Sen kendi ekseninde; Dünya senden ibaret...! Bana da dayanýlmaz sancýlar...
Bir sonbahar akþamýydý... Senin ateþ gözlerinde asýlý, kandil olup kalmýþým...
Yandýkça yanmýþ, içtikçe kanmýþ, kandýkça aldanmýþ... Zehir içip baymýþým..!
Senin sevdan ocaðýnda, hârlý ateþ kucaðýnda,körüksüz yanmýþým...!
Aþk Örs’ünün altýnda had’de den maddeye, madde den sonsuzluða dalmýþým...
Þimdi yaðmur gözyaþlarýn gibi kendini bana hatýrlatýyor...
Baþýmý yemiþ gibi aðlýyor... Benim yanýk yüreðimi daðlýyor...
Aþk vardýr meyhanesinde sarhoþ olunur...! Oysa bu sarhoþluk beni boðuyor...!
Aþk vardýr meyhanesi falan yoktur...! Ýþte umut bu sûfi Aþk’a doðuyor....
’’Kolay sevda her kiþinin, zor sevda er kiþinin...’’ der þair; Seni sevince hoþlanmýþtým zordan.!
Ilýk ve kar’dan beyaz süt gibi gerdan... Seni imtiyazlý yaratmýþ Hazreti Yezdan...!
Gözlerin ateþ, þiddetin kan’dan, attým yýllarca kendimi yâr’dan hem de doðru yoldan..!
Kaþlar yay kirpiðin ok’dan, ne cân oldun, ne küllerinden doðdun...! Bu da Cenab-ý Hak’tan...!
19MAYIS2016
Ali Ýhsan ULUSAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
aliihsan ulusam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.