HER İNSAN'IN ÖLÜMÜ; KENDİ KIYAMETİDİR
Duygu ve düþünceyi en iyi yansýtan; gözlerdir.
Kahkahalar ve göz yaþlarý karýþýr, bir birine…
Ýkisinin de beslendiði yer; ayný duygulardýr....
Biri gülüp geçerken; biri!!! aðlar diðerine
Aþk’ýn tarifi olmaz “Tek Hece” dir “ Aþk”
Mecnun Leylasýna, kavuþmak ister.
Uzun gördüðün yola dön de; gönülden bir bak
Ölümdür sonu… her kiþi kýyametin bekler.
Hapistir ruhun, canlý gördüðün bedeninde.
Sýkýþýr, bunalýr, üzülür, özgürleþmek ister.
Ölüm’ mü hiçe saydýðýn!!! inan en yakýnýnda!!!
Günahlarýn kefareti, bunu engeller.
Bülbül güle küsmüþ, eder nedamet.
Kullarýn incinmesi, kötü dildendir.
Zamanýn zamanla ödeþtiði yerdir; Kýyamet.
Yaþarken anlayamazsýn, zevkler engeller.
Gülü incitir, Caný incitir, can yakarsan yaþarken;
Ölürken aðlamaklý; ezgiler sörlersin
Baðýna, bahçene, mirasýna evine; kargalar tünerken
Kefenin yüklenip; bu dünya’ ya veda edersin.
Ekrem SAYGI
08.03.2017 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.