Şiire Karışmış Topraklar Örtün Üstüme...

Þiire karýþmýþ topraklar örtün üstüme...
Hiç dokunulmamýþ, hiç okunmamýþ sade sevda kokan
öyle gizli, öyle mahrem...

Mühim olan þiirine aþký sürgün etmek deðil,
Bir gönle sürgün olmaktýr...

Hangi sýzý yüreði en çok yokluyorsa ona karýþtý satýrlar.
sonra bir gönlün içine girip yüreðimizi öpmesini bekledik...

Geçmeyen yüreðime oturan þu ayrýlýk..
Gözlerimde sanki hep bulutlar..
Özlemek yaðmursuz olmuyormuþ

yaðmurlarýna kadar her mevsimin izi varken ellerinde..
Ýþte tam þuracýðýmda,
Bir kuþ çýrpýnýþý
Bir düðümlenmiþ sözler yumaðý,
Söylesem aðyar...

Soluðumda ise hep beklemeler;
Düðün gibi...
Ölüm gibi...

Her cümlemde önce kendimi vuruyorum.
Sonrasý mý,
...boðazýma düðümlenen bir kaç nefes,
gözlerimde kaybolmayan bir buðu...

Sosyal Medyada Paylaşın: