Uyku Sersemi

bulutlarýn sunusuydu
çiçek tarhlarýnýn üzerine
saçlarýn dolansýn diye anýlarýma
terli alnýndan yeryüzüne
nokta nokta
bu noktasizlýkta...

 elma bahçeleri gibi kokuluydu
bu yokluk bile
kenar mahallenin köþesindeki
son pencereden arta arta
kirpiklerimden aþaðý siyah buðusu
is kokulu akþamlarýn
çoðaldý sonumuz
bu yoklukta...

 ceketimde yokluk kýrýþýðýsýn
yüzümdeki son perdede uyku sersemi
göç dönüþü kuþlarý gibi yenilenmiþ bir hüzünde
mutlaka damlasý aksak yaðmur sonrasý
ertelenmiþ ikindi çaylarýna sýkýlmak gibisin
kalpsiz bir soðukta ...

 rüyalarýna su getirirken avuçlarým
geniþ zamanlý bir rüzgar çýldýrýyor
eþliðinde tüm manzaranýn
ayaklanan tek karanfili bu iç denizin
dudak payýna fit güz ansýzlýðýnadek
sensin içimdeki savaþta ...

 "güfteler bestesiz
yolculuklar azýk yoksunu
hastaya deva þafak da hasta "

 "yýlkýsý ayarsýz yangýndan kaçak
gözbebekleri gençlik çaðýna an kala
dondurmuþ yorumlarýný ilk durakta"

 "kömür kokulu günler gelmeden
kasveti gelir o renksizliðin
önce aynalarda kaybettiðim gözlerim
sonrasý siluetini göðe anýmsatan çýplak aðaçlar
saplanýr kalbine birer birer düþüncelerimin
bir solukta ..."

 "her çocukluk gibi yarým
mendil ve kolonya hediyeli
geride türküsü
bir de yaþamamýþlýðý hiç
þair halim sýradan yaným "

Kaðan Ýþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: