Küçük bir çocuk olsam yeniden Gözbebeklerimde babamýn devasa sureti Öksüz bir cemre gibi topraða düþsem Bütün papatyalarda gülümseyen yüzüm asýlý kalsa Ýþte böyle güzel ve masum ölebilsem
Adým, saným kalmasa Yaþadýðým ve öldüðüm bilinmese Ama mutluluk deyince herkesin aklýna ben gelsem Birdenbire tatlý bir tebessüm oluþsa sevenlerimin yüzünde Ýþte böyle hem çok yabancý, hem çok tanýdýk ölebilsem
Yavrularým boynu bükük kalmasa Þiirlerim yetim Orkidelerim susuz Ey aþk çaresiz Ýþte böyle hýçkýrarark deðil Onlarý mutlu ve mesut ederek Yaradan aþkýyla ölebilsem...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.