SON YOLCULUK
Yolculuða çýkmýþ bedenim
Karlý, yüce daðlarýn baþýnda yolculukta
Dalgalanan ak düþmüþ saçlarýma,
Kar yaðar
Kar yaðmasý onlarý üzmez
Çünkü zaten beyazlar
Yolculuða çýkmýþ cesedim
Uzak ülkelere, sýcak ülkelere
Konargöçer turnalar gibi
Nerede akþam orada sabah
Ne sonunu düþünür
Nede gelecekten bir þeyler bekler
Neden bilmem ama
Yolculuk dipsiz bir kuyuya
Çýkrýkta duran kova gibi
Yavaþ yavaþ inmekte gözümün önünde
Zaman sarýþýn güneþ altýnda
Sýrýl sýklam kar tanesi gibi erimekte
Kaplumbaðanýn aðýr aksak yürümesi
Zaman gibidir yürümesini gör
Umursamazsýn bile …
Yolculuða çýkmýþ ruhum
Ölümün sessizliðinde
Zamanýn ilerleyiþine aldýrmadan
Varýný yoðunu ortaya koymuþ
Harýl harýl çalýþmakta
Engin denizlere yelken açmýþ
Kibrit kutusu gemisiyle
Ülkeler fethe hazýrlanýr zavallým
Bilse bir gün kafesten mavi boþluða
Kanat çýrpacaðýný aheste aheste
Süsler mi idi kafesini
Bilse bir gün ölüm
Kapýya dayanacaðýný
Hiç boþ verir miydi hayata
Emanet bedenine en güzel itinayý
Küçük çocuðun saf duygularýyla sunar
Bilse bir gün
Karþýlardý kapýda ölümü
Beyaz kefeniyle hafifçe titreyerek
12/05/2003 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.