Hiç þüphesiz ki! Hayat kavgasýnýn içinde, Mecburuz bulanýk akan sellere! Uzaklaþtýklarýmýzýn özlemiyle can, Hep acýyor sýradanlýðýn pençesinde.
Gurbet sayýlýr sýla! Aynada sen bile kendine yabancý, Soðuktur þehirlerin kaldýrým taþlarý. Ýnsanlýðýn yaþadýðý yerler de var, Sert ayazlarýn esmekten utandýðý.
Ey gönül! Bak yine geçerken hatýralardan, Ne anladýn dalýnda kuruyan nardan! Eridi nazlý daðlarýn buzlu karlarý, Huzur almak güzel þey doðallýktan! Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban böceği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.