Bir zamanlar günəþə qýzýnardým, indi rüzgarlara. Günəþdən doðduðunu anlayýnca onlarýn... səsinə tuturam əllərimi... və qulaqlarýmý... duyuram, duyuram ký,keçdi isinməyimin günəþ zamaný. Həfif bir səsə, qucduðum rüzgarlarýn köksümdəki pýçýtýlarýna qýzýnýram artýq... və otuzdan o yana qalan xatirələrin məzar sükutuna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.