Kara kýþtýr Baharý müjdeleyen Zemherideki sevgili Gönülden akan yaþtýr Gözlerimin üzerinde uzayan Kalem deðil kaþtýr...
Gel üþüyen bendeki seni gör de vaz geçme asla Bir kez bak yüzüme Zorla sevmek olmaz Uðraþtýrma kimseyi Benim yüreðim donarsa Seninki ise taþtýr Geçti yýllar yýllý ömür deðil mi Allah’ýný seversen Sevecek halimiz mi kaldý...
Son sözümdür sana. Bir dileðim var, yar sana; Her günümde hüzün vardý Gel birazýný alsana. Hayallerim kayboldu Dünyam daraldý Biraz da bende kalsana Bir caným var Onu da gel sen alsana...
Hiç üzülme Ömrünün yarýsý gider Yaptýklarýn senin olsun Yüzünün karasý, yükün aðýr gelir Sevdiklerin yanýnda kalýr Sonunda gönül yarasý...
Sen de seviyorsan söyle. Aðladý iki göz doldu, Yüreðim yandý köz oldu, Sevdikçe söz oldu. Gözümün karasý, Sen baþýmýn belasý Sevmeyecek isen Sende sevme beni...
Behçet Bük 1749/2.3.2017/Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.