Sana gitme demeycem, gitmekte özgürsün. Gelmek istersen, sana gel demeycem. Sen güvercin deðilsin uçkamak istediðin yere yürümen gerek Ýncir çekirdeði.
Ne kadar daha seni özlerim bilemem- hepi topu ne kadarki ömür bilinmez.
Bilinmezlikler sen gibi. Aristo, sokrates kaç filozof bilinmezliði çözmeye çalýþmýþtýr. Ben sonsuzluðu öðrenmiþim seninle...
Ýncir çekirdeði, Sen hep uyursun erken ben hep geç yatarým. Belki aklým sende kaldý, yahut ben sende.
Bazen bir aðaç gibi þiddetli rüzðarlara dik duruyorum- bazen kýrýlýyor bir dalým; gel beni sar demeycem, acýlarla bahane olmaz. Özlemekle bahane olur özlersin umarým bir gün beni ben olduðum için.
Ah benim incir çekirdeðim. sen daha çok küçüksün, mutlu ol küçüðüm mutlu ol. Sen bilmesende hala benimsin... Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Dlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.