Ardahanlý Teyze On beþ yirmi kazýyla Güneþ ufuklara Sessiz sedasýz süzülürken Elinde sopasý Sýrtýnda altmýþ yýllýk kederiyle Aðýr aðýr yürüyordu Yeþil çimenlerde
Bir baþka tarafta Güzel gözleriyle Goncagül Kendi kazlarýyla birlikte Komþunun kazlarýný da Otlatýyordu istemeye istemeye
Güneþ uyumaya süzülürken Yatak odasýna sessizce Karanlýk çöküyordu Ardahan’ýn üzerine
Parkta insanlar Orantýsýz Daðýlmýþlardý banklara Birkaç sevgili Sarmaþ dolaþ yürüyor Birkaçý çekirdekle Savaþtalar çatýr çutur
Bir teyze yürüyor Yaya yolundan Gam yüküyle birlikte Belli ki yükü aðýr Sýrtýna kambur eklenmiþ Taþýyamýyor sanýrým çok aðýr Arkadan kenetlemiþ Ellerini sýký sýkýya
Bir baktým da etrafýma Tek yalnýz benim Tek dostum Dost diyebileceðim Mavi mürekkepli bir kalem Sayfalarý tozlanmýþ Küçücük not defteri Yalnýzlýðýmý anlatmak için Bir türkü tutturasým geldi Yana yakýla Ne desem bilmiyorum Ne avuturdu beni acaba Bilemiyorum En iyisi Yazýk diye kargalara Vazgeçtim türkü söylemekten Yazýk hayvanlara
Hocanýn eli kulaðýnda Akþam oldu Bugünde böyle geçti Üç kuruþsuz ve karsýz Söyleyeceðim bir þey varsa Evli evine, köylü köyüne Býrakalým parktaki sessizliði Kendi haline Serinletsin yüreðini Meltemlere karþý hafifçe 06.09.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
DADAŞIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.