ERGUVAN
Saraylarýn incisi, prensesler gibisin
Baharýn habercisi, güzel yüzlü erguvan
Rengin kokun tarifsiz, cennet çiçeðimisin
Görmeyenler talihsiz, al yanaklý erguvan
Mücevherler içinde, yakutlara benzersin
Yaprak diye Zümrütü, ara ara dizersin
Çok cömertsin etrafý, kuþatan bir çiçeksin
Bakýþlarýn güneþi, andýrýyor erguvan
Kýþtan yaza bir buse, konmuþ gibidir halin
Mor çiçekten pembeye, döndüðünde cemalin
Ha soldu ha solacak, bir kaç gündür mecalin
Hemen gitme birazcýk, dertleþelim erguvan
Ziyaretin kýsasý, makbul deyip kaçarsýn
Anladýmki ayrýlýk, vakti gelmiþ naçarsýn
Sen iyisin yinede, Seneyede açarsýn
Ben açmadan kurumuþ, güle döndüm erguvan
Seneyede beklerim, çok uzatma arayý
Bir daha sarýlalým, terk etmeden sýlayý
Sen kendine iyi bak, merak etme burayý
Bu rüzgar seni benden, koparacak erguvan
ERDEM ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.