BENİ
BENÝ
Dýþým içime ayna, bakýnca görünürüm
Bir kabahat bulursan, yýllarca dövünürüm
Kalbim öyle temiz ki, hep aþký savunurum
Açmýþým yüreðimi, okuyup ta bil beni!
Her dilde her lehçe de, sözlerim nakýþ nakýþ.
Ýþlenir gönüllere, gözümde mavi bakýþ.
Soðuklar bastýrýyor, önümüz hep kara kýþ!
Ayazda üþür isen, ateþlerde yak beni!
Senden gidiþlerimi, hicret saymadým asla!
Üç adým ötedeyim, Fizanla bir kýyasla.
Özlem çektiðin anda, baþýný düþe yasla!
Gözlerini kapayýp, hep yanýnda bil beni!
Ayrýlýktan payýma, düþenleri ben aldým.
Geceleri rüyamda, sana takýlý kaldým.
Hicran denen illetten, usandým inan yýldým!
Geç kalýnmýþ günlerden, uzanýpta al beni!
Mekke’yi mükerrem’de, ibadet eder iken,
Zikretmiþtim adýný, tespihte çeker iken,
Vuslat aný sen deyip, yüreðe batar diken!
Ayetlerde adýný, hatmederken gör beni!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.