teri kuruyan alýnlarýn dudaklarý ýslak iri göðüsleri var gecenin bir dilek tutunamadý çocukluðun çamuruna annelerin yýldýzý kaydý bir kýrýþan eli öpüyorum yine de her sabah anlam yoksunu bakýyor cemrelerin dilinden caný kabaran yaþam
azým diyorum bana çok kadýný sevemem evet yada hayýr kadar basit gülüyor bilinç denen þýmarýk þeyler yaþama baþarýlar üfüren ablalar abiler kuþ olup nizami seyir uçabilirler þimdi rutin aksan nasýlsýnlardan kanat ayýrýyor bedensiz günahlar
0044
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.