BAHTIN KARASINDAYIM...
Ýçim boþalmýþ gibiyim, kütlem lüzumsuz madde
Özgül aðýrlýktan beri, var - yok arasýndayým
Yoksunluðun hüzünleri, ulaþtý en son hadde
Meçhule yüzünü dönmüþ, yolcu sýrasýndayým
Kendi vatanýmda bile sanki yaban ellerde
Kahýrlarýn kucaðýnda, aðýt gibi dillerde
Baharda çaðlayýp akan, boz bulanýk sellerde
Tabiatýn öfke yüklü, yaðmur, bora*sýndayým
Giden gitti buralardan, özlem elimde kalan
Üstüne yüklenen hasret, ömürlerden gün çalan
Pençe vurunca göðsüne, týnýsý feryat dolan
Aþýðýn avaz ortaðý, dertli cura*sýndayým
Halleri bana benziyor, yere düþen tanenin
Kimse farkýnda olmuyor yanýp, tütüp, sönenin
Hoyrat elinden tarumar, viran olmuþ hanenin
Çevresine ýþýk vermez solgun çýrasýndayým
Niyaz, nazýndan usandým, yaþamda her evre*nin
Ruhumu okþamaz oldu, hiçbir rengi çevrenin
Ayak basmaya yerim yok, þu koskoca evren*in
Yerinde mi, göðünde mi, bilmem neresindeyim
Laf söylesem dinleyen yok, dinlese de anlayan
Noksanýmý özen ile bütüne tamamlayan
Þah damarý kopmuþ gibi, delice kan damlayan
Asla kapanmak bilmeyen gönül yarasýndayým
Gizemini çözemedim, alnýmdaki yazýnýn
Ýçinde yer bulamadým, çoðunun ve azýnýn
Dost diye bildiklerimin, tuttuðu terazinin
Kefesinde tartýlmadým, ne de darasýndayým
Göremedim baþkasýný, benim gibi dert çeken
Gülü düþte görsem bile, sineme batar diken
Daha henüz bir damladan, ibaret deðil iken
Nasibime pay edilen, bahtýn karasýndayým
01.03.2017
kalin ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.