Kalabalıktaki ecrinlik

Göðe tutsak beklemelerde
acýlarýndan bir sanatla
hangi matemi ahuzarlarýnda saklýyorsun çocuk?
benim yýkýk kentimde bu hasret yýðýntýlarýmý alýp
neden uçurumlarýmda günahsýz kanatlarýnla uçuruyorsun?



bakýþlarýndaki vakurluðu yalnýzlýðýma asýp
gidiþlerimi terk etmek sanan insanlara armaðan et
yalýn ayak yalnýzlýðýmýzý acýlý bekleyiþlerinde dert edinelim
senin hayallerin benim umutlarýmdan büyükse eðer
savur beni rüzgarlarýnla notalarýn saçlarýma deðsin
insan yýðýntýlarýnda yalnýz kalmak ne demektir
sen daha iyi bilirsin
bir de yalnýzlýðýmýn karanlýk haliyle
düþlerindeki yýðýntýlarý gözlerimde sakla
sakla ki yalnýzlýðýmýz daha da deðerlensin..



Güneþin göðsünden doðduðu bir güne daha beraber uyanalým mý?
uçurum özgürü bir þairin
gece günlüklerinden düþelim gün boyu
yüzün kargaþalardan,insan siluetlerinden uzak
yýkýmlarýn,enkazlarýn
bir de fakir duygularda hiçe dönmüþ kalplerin
zaruri nasiplerinden uzak...
ah çocuk!
yürüyelim derdimiz kadar
hiç kimse bizi yalnýzlýðýmýzda bulamasýn...




Sosyal Medyada Paylaşın: