Denizi görmeden yazarým bazen denizi
kokusunu hissederim
bezgin lodoslar getirir bana
penceremin önüne koyar
dalgalarýn sesi rüyalarýma girer
yakamozlar belli belirsiz
ve her balýkçýnýn
mutlaka hüzünlü bir hikayesi vardýr yüreðine
yüreðimize iz...
Denizi görmeden yazýlýr mý deniz
hýrçýn da olsa dalgalýda
haklýdýr belki
kýzmýþtýr karabataklara uskumrulara
kimi zaman ben de hýrçýnlaþýrým
alçaklara kalleþlere
ciðeri beþ para etmez leþlere...
Denizi görmeden de yüzülür mü deniz
rüyalarýmda kulaçlarým
tepemde martýlar yanýmda yöremde balýklar
üç kulaçta Midilli’ye
beþ kulaçta Rodos’a giderim
gerisin geriye dönerken
belki havalanýr bulutlara girerim...
Denizi görmeden üzülür mü insan, deniz
her su damlasý bizden, bizi ýslatýr bizi anlatýr
özümüz su
kulaðýmýz gözümüz su
okusaydýn bir kaç cüzden
sen de görecektin
aslýmýz neslimiz suyla bizim sözümüz
ve o söndürecektir illa ki
yanan ateþlerde ki közümüz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.