Sabahýn ilk saatlerinde açýlýr pencerelerim,
uçuþur perdeler seher yeliyle.
Baþýmý ne yana çevirsem
aydýnlýk bir bahar telaþý,
bin bir renge baðdaþ kurmuþ çimenler,
her dem taze gülümseyen kardelenler,çiðdemler.
Anladým ki, kasvet bana göre deðil,
bu mevsimin topraðýyým ben.
Gömdüðüm tüm düþleri doðururken cemreler,
tekrardan dirilir ölgün þubatta örselenmiþ gerçekler.
Aniden yanaðýma konar haylaz bir kelebek,
kirpik uçlarýma sürme çeker erik çiçekleri,
avuçlarýmda papatyalar büyütürüm aþk’a yeniden.
Ve.. ýlýk nefesiyle,
öper de geçer kulaðýmý çýðýrtkan bir serçe sesi.
Ucundan, kýyýsýndan, neresinden bakarsam bakayým,
Sarhoþ eder beni, çigan güllerinin baygýn kokusu.
Sýðmaz içim içime bir hoþ bulurum kendimi,
Küs bile kalamam telli duvaklý yuva kuran,
kýþ firarisi mülteci kýrlangýçlara
O zaman...
Hoþ geldin gözlerimin masalý,
Hoþ geldin ikliminde ölmek istediðim bahar..
Dilek USTA