Yaðmur çisil çisil yaðacak ve ýslatacak yüreðimi Her damla yaðmurla bir nebze daha artacak içimde aþkýn Topraðý yarýp güneþle tanýþan bir tomurcuk misali yeniden doðacaðým seninle Ýsminle güzel bir Gül olacaðým sultaným Ve gülü her koklayýþýmda Gül kokuna hasretle yanacaðým Yüreðimde yalnýzca nevbaharda açmaz güller Yediverendir gönül bahçemin gülleri Ve avuçlarýmda her dem bir Gül-i Rana Senden aldýðý kokusuyla can verir, bu aciz cana Þükürle yaþýyorum adýný anabildiðim her ana Sen yoksan efendim hayat yok bana Bir leþ gibi yaþamaktansa yokluðunda bu can çok bana Cennet seninle güzel Gül yüzlüm Eðer yoksan ölüm zor bana Ve yoksan efendim Muhammet Rasulallah denilince dizlerim üstüne çökeceðim Bilal misali Yoksun diye kimse örtüme el uzatamayacak Ve yoksun diye kimse susturamayacak davudi sesiyle ezan okuyan müezzini Yoksun diye kimse mahkûm edemeyecek seni sevdiðim için beni Ben adýnla sevdim seni Onlar ne derlerse desinler övülmüþtün sen, Rabbim seçmiþti seni Onlar ne derlerse desinler sevmiþti seni Rabbim Bende seni rabbimin adýyla sevdim Þimdi güller adýnla güzel sevgili Kokunla güzel kokusu Þimdi hasret seninle güzel sevgili, Acýnla güzel sancýsý… Gözyaþlarým seninle deðerli Çünkü sensin dünyada tek deðerli Sevgili Sensin kâinatýn yaratýlýþ sebebi Ve ne güzel haslet sana aðlayabilmek Ne güzel her damlasý Medine kokan âcizane yaþlarý seyredebilmek Karanlýk gecelerimizi ve karartýlan gündüzlerimizi seninle aydýnlatabilmek ne güzel… Habbab gibi kýzgýn demirlerle daðlanmasa da baþýmýz Gönüllerimizi daðladýlar adýný her andýklarýnda kâfirler Sümeyye kadar yakmasalar da canýmýzý Gönüllerimizi yaktýlar efendim Ve Sümeyye olmak için geldim kapýna Vahþi gibi yüzüm yok senden aman dilemeye ama Onun gibi aþkýnla yanmaya geldim kapýna A namý, babamý, canýmý sana feda etmeye geldim sevgili Seni Ebubekir sýddýk gibi sevmeye geldim Aliyyul Ekber gibi teslim olmaya geldim nuruna Gözlerimi kapadým Medine’deyim iþte Ýþte yaný baþýndayým Yeþil örtü üzerine düþüyor gözyaþlarým Hýçkýrýklar arasýndan sýyrýlýp gönlümü titreten Ayak sesleri geliyor kulaðýma uzaklarda bir yerlerden Ebubekir mi bu gelen yoksa Fatýmatüz’zehra mý aðlayacak benimle sana Bir damla daha gözyaþým düþüyor ravzana ve dönüyorum yalnýzca sensiz, ama kimsesiz yurduma Gözlerimi her kapadýðýmda Medine geliyor aklýma þimdi Ellerimi her kaldýrdýðýmda semaya, bir avuç gözyaþýyla dönüyorum dünyaya Yüreðim hep yaný baþýnda sevgili, Bense güller dermekteyim kutlu dost diyarýna Güller dermekteyim sana sunabilmek için Her gül yapraðýyla birlikte aþkýn nakþoluyor gönlüme Ve güller dermekteyim seni hakkýyla sevebilmek için Sevgini sevmekteyim her dem Açýnca gözlerimi lal olsa da dilim kâfirin karþýsýnda Karanlýklar ülkesine geri dönmek zorunda kalsam da Dikenler batsa da ayaklarýma gül bahçesinden ayrýldýðýmda Sevgini sevmekteyim her dem Gönül görebilse kâfirin karanlýk düþlerini Avuçlarým yaþ yerine kanla dolsa Solmaya yüz tutmuþ güllere su verecek yürek olsa ben de Ve Hamza’nýn cesareti olsa yüreðimde Ali’nin sevgisi, Ebu Bekir’in sadakati olsa Seni sevmekteyim derdi dilim, her dem seni sevmekteyim yazardý elim Ama söz veriyorum sevgili bir gün seni hakkýyla sevebilmeyi öðreneceðim Seni sevebilmek sana layýk olabilmek sevdasý yakýyor gönüllerimizi Ve var oldukça dünya sönmeyecek Ýslam meþalesi Var oldukça dünya bitmeyecek bu sevda, Kâfir ne yaparsa yapsýn bu sevdayý bitiremeyecek Eðer Kuranda saklýysa sevgin, hepimizin elinde birer kuran Her yapraðýnda sevgini yudumluyoruz Biz mücahideleriyiz bu sevdanýn Her nefeste sevgini soluyoruz Seni seveni seviyoruz, seni sevmeyi seviyoruz, senin sevdiðini seviyoruz Seni sevebilmeyi öðreniyoruz burada Biz mücahideleriyiz bu sevdanýn Ve biz var oldukça dünyada dinmeyecek bu yaðmur, bitmeyecek bu sevda Söz veriyoruz sana sevgili ,BÝTMEYECEK BU SEVDA …..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zehranur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.