Nasýl bir dünyadýr ki; ruh beyinle kavgalý. Akla vurulmuþ kelepçe, mahpus hapiste. Divaneyse hapis yok, azat gezen dünyalý. Elde deðil hangisi, yazýlýysa çýkar nasipte.
Asuman niçin döner? Nedir varlýðýn gizi? Hele bir dalda bak söyle bize esrarengizi. Plak iðnesi takýldý, bir dokun inletsin bizi. Düþünüp akl etmeye, güç yoktur delilikte.
Kumdan kalelerimizi, bozdu deniz dalgasý, Huzur býrakmaz insan, bir delilik sonrasý. Kimi sorsan Sezardýr, kimi Mecnun Leylasý. Aklý olan deliler var, gül arar mezbelelikte.
Ders almýyorsa kiþi, arþtan inen vahiyden, Söyleyiniz bize lütfen, ne farký var deliden. Deliler önde giderken, kendi gelir geriden, Deli iken velidir, mahirdir söz söylemekte.
Mehmet Demirel Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.