Sancılı illettir
O...
Ne kadar
Sessiz ve kimsesizdir
Yüreðe saplanmýþ bir hançer gibidir
Melal testisini dolduran demdir, hüzün mihengidir
Her nefeste tutulan kederdir, yutkunmalar çaresizliktir
O bitmeyen gecelerde ne sancýlý illettir, o artýk ömür defterinin refikidir, sýr sahipsizse böyle deðildir
Peki...
Sen hancý ol
Ben ise garip bir yabancý
Sen dert edinme bulsun beni her sancý
Ben þikayet etmek, nefsim için hak yemem, olmam mizanda davacý
Halin her zerresinde hissederim ki ruhum zamansýz yolcu, bedenim topraða borçlu
Aklým, iz’aným, ahlakým, hakikat anlayýþým, bilgi ve tecrübem kalbimi nazargah edinen sahiple ancak huzurlu
Sevgine...
Güvenim yýkýldý gitti
Artýk yýllardýr sýðýndýðým sabýr bitti
Vefa, sadakat, samimiyet, fedakarlýk böyle miydi
Demek ki tercihlerin deðiþti, zevklerin hevesi mi seni bu hale getirdi
Hani akýl, bilgi, tecrübe, edep ve sabýr her bakýmdan terk etmeyeceðimiz hazineydi
Sakýn...
Bir yokluðun kýyýsýnda
Þartlanýp kalma, korkulara sýðýnma
Seni böyle bir hayata mahkum eden þartlarý savunma
Nesebi baðlýlýðýn, örf ve hamasetin olabilir lakin o zaman yakýnma
Kainat kitabýný okumak, anlamak, araþtýrmaktan korkma, zan aklýný katleder sonunda
Kör kuyular ve onun vicdanýnda umut yaþatmak, hesapsýz akýlla aranmak hakikatin çok uzaklarýnda
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.