yýllar sonra yavaþ yavaþ düþerken saçlarýma kar taneleri alnýmda çizgiler gizler içten içe çektiðim acýlarý
bir mum alevi gibi titrer durur zamanýn hükmüne yenik düþmüþ dizlerim
yorulur durur dinlenmek isterim nafile rahat býrakmaz çocukluk anýlarým
hey gidi günler daha dün gibi aklýmda aklýmda Ali amcanýn erikleri annemin pazen entarisi babamýn çatýk kaþlarý ve yaþama dair beynime kazýnmýþ onca nasihatlar nafileymiþ meðer
mavisinden umutlar hayaller þatafatlý bir yaþama meylik düþünceler
anasýný satayým hiç ölmeyeceðim dercesine zamana baþkaldýrýþ
düþünüyorum da þimdi nerede o günler ya ben neredeyim
serde yok ise olmuyor insanlýk be evlat yaþlýlýk iþte taþýmýyor bu meret ayaklar neyse ki yaslandýðým bir bastonum var inatla týrmanmalýyým yokuþ yukarý
bak ezan da okundu iþte çaðýrýyor huzura imam
býrakarak geride anýlarý acý keder mutluluk ve gözyaþý yaþama dair ne varsa varmak istiyorum bir an evvel huzura
nihayet huzurdayým eyvah burasý sanki hiç unutamadýðým yosun kokulu deniz kenarý
ya bu taþ hatýrladým hatýrladým duyduðum ne deniz dalgasý ne de ki dalgakýran bir kayaymýþ
iniyor gözüme bir perde anýnda beliriyor ölü yýkayýcý tenime dökülen suyu sanýyorum ki deniz dalgasý dalgakýran ise musalla uzanýp yatýyorum keyfimce
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.