Kalbimin kara bir leke gibi Gömleðimde belirdiði bir gündü Yaðmur bir zaman hiç yaðmadý Ve þöyle dedim kendime Sýkýldým artýk Evet artýk sýkýldým Burnumun dibindeki dünyadan Bu kadar ayrý yaþamaktan Gittiðim her yere hüzün götürmekten Oysa üzüldüðüm dakikalarýn yok olmasýný isterdim birer birer Trenle geçmek isterdim kentleri gece yarýsý Balonlar gönderip gökyüzüne Sonra oturup geri gelmelerini beklemek Kederli bir bulut geçiyor içimin göklerinden Tanrý kandan bir giysi dikti bana Bir boþluðu giyer gibi giyiyorum onu Kayboluyorum içinde bazan Sonra kendimi bir çamur deryasýnda Oynarken buluyorum Yanlýþ bir duvarým Her gece üstüme yýkýlýyorum Ben yalnýzlýðýn padiþahý Yok sýkýlýyorum artýk kendimden
AKÝF ÝNCE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Akif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.