BİR GÜN SENDE UNUTULACAKSIN

HER ÞÝÝRDEN BÝR ÖYKÜ, HER ÖYKÜDEN BÝR ÞÝÝR
BÝR GÜN BENDE UNUTACAÐIM!
Kesin bilmiyorum ama her þiirin bir öyküsü vardýr gibi geliyor bana. Bir þiir yazdým ve öyküsünü de kendim kurguladým.
Sevdiðinden ve sevildiðinden emindi genç kýz. Çok mutluydu. Artýk çiçekler bir baþka güzel görünüyordu gözüne. Evinin sefaleti bile onu eskisi gibi, sýkmýyordu. Annesinin önüne koyduðu bir dilim ekmek ve birkaç zeytin tanesi ona þimdiye dek olmadýðý kadar lezzetli geliyordu.
Çantasýný eline alýp, eskimiþ ayakkabýlarýný ayaklarýna geçirirken bile, ayakkabýlarýnýn modasý geçmiþ, bir tarafa yamulmuþ hali bile onu üzmüyordu.
Eteklerini uçurarak, çalýþtýðý trikotaj atölyesine doðru uçarcasýna giderken mutluluðu yüzünden okunuyordu.
Seviyordu seviliyordu. Bu gün yine buluþacaklardý. Akþam iþ çýkýþý onu sahilde her zaman ki yerlerinde bekleyecekti.
Uzun zamandýr tanýþýyorlardý ama yeni açýlmýþlardý bir birlerine. Delikanlý kendi mahallelerindendi. Beraber büyümüþlerdi. Gerçi kýz ondan 2 yaþ büyüktü ama olsun. 2 yaþ çokta büyük bir fark deðildi. Hem kendisi ufak tefek, yaþýný göstermeyen, mahallenin güzelleri arasýnda bir kýzdý.
Akþam buluþtuklarýnda delikanlý ona söylediði güzel sözlerle kýzýn baþýný döndürmüþtü yine.
“Caným sevgilim!” diyordu. “Seni nasýl seviyorum bilemezsin, Senden ayrýlmak istemiyorum.”
Delikanlýnýn sýký sýký tuttuðu elleri terliyordu, hava soðuktu ama üþümüyordu. Oturduklarý bankýn üstünde baþýný delikanlýnýn omzuna dayamýþ gözlerini kapamýþ, o anda denizin dalgalarýna karýþan sesini dinliyordu sevdiðinin. Sevecen, müþfik ve baþtan çýkarýcý bir tarzda konuþuyordu sevdiði.
Ayrýldýklarýnda içinde ki burukluk, yinede dudaklarýnda ki tebessümü engelleyemiyordu.
Bu mutlu buluþmanýn sonu kötü bitmiþti. Askere gideceðini söylemiþti. Son buluþmalarýnda genç kýz çok üzgün ayrýlmýþtý sevdiðinin yanýndan. Acý bir bekleyiþ baþlamýþtý. Belki de doðuya düþecekti. Belki de geri gelmeyecekti.
Çok þükür askerliðini doðuda yapmasýna raðmen, hatta birkaç kez çatýþmalara bile girmiþ olmasýna raðmen, Tanrý ona baðýþlamýþtý sevdiðini.
Ýþte bu gün geliyordu. Hasret bitmiþti. Giderken sözleþtikleri gibi her zaman buluþtuklarý yerde beklerken bütün vücudu titriyordu heyecandan.
Onu karþýsýnda gördüðü anda kalbi duracak gibi olmuþtu. Heyecanla koþup boynuna sarýlmak istediðinde sevdiðinin bir bakýþý onun olduðu yerde durmasýna yetti. Açýlmýþ kollarý havada kaldý. Birden ince bir sýzý yüreðini kapladý. Sevdiðinin bakýþlarýnda o eski ýþýltý yoktu. “Seni seviyorum” diyen ifade yoktu.
Her zamanki banka yan yana oturduklarýnda, ikisi de konuþmaktan korkar gibiydiler.
Genç kýz merakla sevdiðinin yüzüne baktý. Elleriyle sevdiðinin ellerini buluþturmak istediðinde ise o ellerin ondan kaçtýðýný gördü.
Delikanlý konuþmaya baþladýðýnda ölmek istemiþti. Gözlerinden akan yaþlara engel olmak istemiþti ama olmuyordu iþte.
“Üzgünüm ama ben baþkasýna âþýk oldum.”
Tek bir cümleyle, ona “unuttum artýk seni” diyordu.
Sonra hikâyesini anlattý. Askerlik yaptýðý yerde çarþý iznine çýktýðýnda çarþýda gezerken gördüðü bir kýza âþýk olmuþ ve hatta evlenmeye bile karar vermiþler.
O yeni aþkýndan söz ederken, o kadar dalmýþtý ki, sessiz gözyaþlarý dökerek yanýndan kalkýp giden kýzýn farkýna bile varmamýþtý.
O sevdasýný anlatýyordu. Genç kýz ise unutulmuþluðuna aðlayarak nasýl olup ta bu haberden sonra yaþadýðýna þaþýyordu.

BÝR GÜN SENDE UNUTULACAKSIN
“Benim unutulmuþluðum gibi”

Gözlerine bakarken yaþýyordum.
Gam olmuyordu dünya bana,
Sen ellerimden sevgiyle tutarken.
Düþünmek istemiyordum, kendimi
Sensizlikte unutulmuþluðuma aðlarken.
Fakat her þeye raðmen,
Biliyordum ki unutulan ben,
unutanda sen olacaksýn.
Bu gün aþkýmýz bir rüya ise,
Yarýnda bir masal olacak mazide kalan.
Adým silinecek dudaklarýndan.
Kalbin bana ait ne varsa unutacak.
Sana uzanan ellerim boþlukta kalacak.
Ölümsüz sandýðýmýz aþkýmýz,
Bir cümlede son bulacak.
“Unuttum artýk seni” diyeceksin.
Bakýþlarýný kaçýracaksýn benden.
Gözlerime bakmaya korkacaksýn.
O an ben,
Þaþýracaðým,
Hala nasýl olup da yaþadýðýma.
Elem gözyaþlarý akarken gözlerimden.
Kalbimde açýlan yarayý,
Son bir kez kanatacaðým.
Korkma artýk benden.
Kaçýrma gözlerini gözlerimden.
Her zaman böyle olmuþtur ya.
Her seven unutmuþtur senin gibi,
Her sevilende unutulmuþtur benim gibi.
Beni sensizliðe terk edip giderken,
Son kez gözlerine bakacaðým.
Merak etme sevgilim sana söz veriyorum,
Elbet bir gün bende seni unutacaðým.
Ayla Berkin
Sosyal Medyada Paylaşın: