Sefil Serçe
Ýnsan hayvan arasý bir dostluk ateþesi
Çatýlarda oluþan tek munis gül bahçesi
Her gece o bekçimiz evimin pür neþesi
Penceremin biricik mahzun sefil serçesi.
Yem aramaya baþlar sabahlarý çok erken
Keyfine diyecek yok hal rüzgârý eserken
Bülbül gibi sevimli telden tele sekerken
Biraz yanýk ötüþlü duru sevda lehçesi.
Bir yabani olsa da oldukça cana yakýn
Avuçta buðday göster koþarlar akýn akýn
Þaka yollu tutunca çýrpýnýr der býrakýn
Yaratandan Âdeme muhabbet dilekçesi.
Boyundan çok kabarýr tüylerini kaþýrken
Etrafýna kör bakar eþiyle oynaþýrken
Sanki sükut erbabý çevreyle kaynaþýrken.
Aþk ticaret metaý birer ömür akçesi.
Acýmazlar canýna zalim vurur öldürür
Bilmez ki bedeninde bir sevdayý böldürür
Gerçek ses duymayana þeytanlarý güldürür
Halbuki sýr deðerli büyük altýn külçesi.
22.02.2017
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.