Gökyüzüne Asýlý
Umut Salýncaðýmýn Ýpleri Kesileli
Çok Zaman Oldu...
Kalbimi, Beynimi,
Tek Tek Hücrelerimi,
Her Ceza Ýle Ödüllendirip Durdukça;
Ýçimdeki Çocuk Sevinçlere,
Zýrýl Zýrýl, Aðlamalar Düþeli,
Çok Zaman Oldu…
Güneþe Dünyaya, Yýldýza Aya Küseli,
Serin Sularýma Mahþeri Ateþler Düþeli
Çok Zaman Oldu…
Çöllere Vuralý Kahrolasýn Deyip Yüreði,
Yaðmura Yapraða, Bahara Güze Küseli,
Çok Zaman Oldu…
Görmesin Diye Gözlerime mil çekileli,
Duyamasýn Diye Kulaðýma Dökülen Kurþunlara;
Yalan Kazanýndan, Ýhanetin Acý Þerbetini Ýçeli,
Çok Zaman Oldu…
Ve Yüreðimde Mutluluklara Daraðacý Kurulalý
Dilimdeki Tüm Sevgi Kelimeleri, Sinsice Vurulalý
Kanmýþlýðýna Kahredip,
Kalbimin Kapýsýna Kör Kilit Vuralý,
Çok Zaman Oldu…
Sevmelere Seviþmelere,
Çok Zaman Oldu...
Sevilmeleri,Özlemiþim…
Süzülürken, Arzunun Þehlasý Gözlerden,
Dudaklarýn Aþký Býkmadan Ýçiþini;
Ve Damla Damla Erirken Ten Ateþinde
Alev Alev Yýldýz Çiçekleri Toplamayý Özlemiþim.
Çok Zaman Olmuþ…
Artýk Kendime Verdiðim Cezalar Bitmeli
Gidenlere, Deðmez Aðýtlarý Silip
Gözlerde Yaþý Gülerken Bilmeli
Umudun En Güzel Renklerini Kalbime Giydirip
Aþkýn Huzurunda,
Huzuru Aþk Sultanýna Diz Çökmeli…
O Kimdir Nerededir,
Kader midir Var mýdýr ?
Artýk Çok Zaman Kalmadý!
Kim Olursa Olsun,
Nereden Gelecekse Gelsin,
‘O’ Gelmeli Artýk;
“ Býkmadan Usanmadan Beklediðin,
O Umutlarýný Kumar Gibi Yüklediðin,
Kadýnýn, Ben Geldim” Demeli Artýk…
Ve O’na Her Baktýðýmda,
Gözlerinde ki Iþýltýlar,
O’nu Her Dinlediðimde,
Yüreðinde ki Yalansýz Fýsýltýlar:
“Kaderimsin, Kaderin Benim;
O Beklediðin, O Beklenen Mutlulukta
Ben Sen im” Demeli Artýk…
Çok Zaman Oldu…
Beklediði Kadar Beklediðim
Gelmeli ‘O’ Artýk…
Sultaným, Sanadýr Çaðrým!
Sanadýr Ey Ömrün Gelinliði,
Ey! Duvaðý Hayallerin
Ey! Azra Yüreði, Çið Damlasý Aþkýn,
Sanadýr…
Mevsim HazaN’da Zemheriye Dönmeden
Gidilecek En Uzak Menzil,
Ömrün Son Doðacak Þafaðý Yere Gömülmeden
Artýk Seninle…
Artýk Seninle Yürümeliyim…
Ölüm Geldiðinde, Veda Þahadetini,
Ellerin Ellerimdeyken Getirmeliyim…
Ey! Ömrü Ömür, Ömrüm Ömrüne Olasý,
Cana Can, Canda Tükenmeyecek Heyecan Olasý;
Kalbinde ki Can Kýrýklarýný Süpürüp,
Bohçana, Sadece Umutlarýný Alsan Diyorum,
Ve Dünlerini Býrakýp,
Yarýnlarýný Yanýna,
Yarýnlarýný Yarýnlarýma Alýp da,
Artýk Gel/Sen Diyorum…
Kimsin, Neredesin?
Var mýsýn Kader misin?
Gönül Bahçemde Papatya, Nergis Gibi Açsan
Bir Çið Tanesi Ýle Düþ/Sen Yapraklarýma
Ve Gecikmeden Yaþanacaklara
Çýkýpta Bir An Evvel
Artýk Gelsen Diyorum…
Kimsen, Neredeysen
Lütfen, Gelir misin?
Zeki YÜNCÜOÐLU
23 IV 2008
Ýskenderun
CAZY